Mijn persoonlijke eerbetoon aan Antone “Chubby” Tavares

Soms raakt het verlies van een artiest je dieper dan je verwacht. Vandaag kwam het bericht dat Antone “Chubby” Tavares – de herkenbare stem en één van de pijlers van de legendarische groep Tavares – is overleden. Zijn familie deelde dat hij thuis, rustig en omringd door liefde, is heen gegaan na een periode van afnemende gezondheid. Ondanks alles bleef hij tot het einde toe positief, iets wat helemaal past bij wie hij was.

De muziek van Tavares heeft me jarenlang vergezeld – op vrolijke dagen, op moeilijke dagen, en vooral op die momenten waarop je even terug wilt naar die warme, soulvolle jaren ’70. De broers Tavares waren geen gewone groep; ze waren een muzikaal fundament voor velen. Vijf stemmen uit New Bedford die, samen, iets tijdloos hebben neergezet. En laten we eerlijk zijn ik heb ze platen grijs gedraaid.

Het verhaal van hun succes begon niet op grote podia, maar in clubs in New England, toen ze nog speelden als “Chubby and the Turnpikes”. Ze coverden hun helden, schaafden aan hun eigen geluid en bleven volhouden tot ze uiteindelijk tekenden bij Capitol Records. Hun doorbraak kwam in 1973 met “Check It Out”, een nummer dat meteen duidelijk maakte dat deze groep meer was dan zomaar een nieuwe act.

Daarna volgde een indrukwekkende reeks hits:
“It Only Takes a Minute,” “Heaven Must Be Missing an Angel,” “She’s Gone,” “Never Had a Love Like This Before” – nummers die inmiddels tot het muzikale erfgoed behoren. En natuurlijk “More Than a Woman”, dat dankzij de Saturday Night Fever-soundtrack een nieuwe generatie bereikte. Die associatie met disco bleef hen lang achtervolgen, maar wie goed luistert weet dat Tavares veel breder en rijker klonk dan een enkel genre.

Wat mij altijd geraakt heeft, is dat Chubby – ondanks de faam, de hits en het internationale succes – bescheiden bleef. Zijn stem klonk warm en open, net zoals de manier waarop mensen hem beschrijven. Na de hoogtijdagen bleef de groep optreden, en Chubby bracht zelfs nog soloalbums uit, samen met producer Preston Glass. Pas in 2023 besloot hij zich volledig op zijn gezondheid en familie te richten.

Zijn overlijden voelt als het sluiten van een hoofdstuk, maar tegelijkertijd blijft er iets groots achter: meer dan vijftig jaar aan muziek die nooit zal verdwijnen. De wereld is een bijzondere stem kwijt.