Biografie Leo Sayer
De kleine man met de grote stem
Leo Sayer is een naam die bij velen herinneringen oproept aan de glitter van de jaren zeventig en het dansbare optimisme van de jaren tachtig. Met zijn kenmerkende krullenbos, energieke podiumpresentatie en opvallend hoge stem wist hij zich een vaste plek in het collectieve muzikale geheugen te zingen. Maar achter de vrolijke hits gaat een intrigerende artiest schuil met een lange carrière, een veelzijdig repertoire en een opmerkelijk doorzettingsvermogen.
Vroege jaren – Van Gerard naar Leo
Leo Sayer werd op 21 mei 1948 geboren als Gerard Hugh Sayer in Shoreham-by-Sea, in het graafschap Sussex, Engeland. Zijn vader was autodidactisch pianist en zijn moeder had Ierse roots. Muziek speelde al vroeg een rol in het gezin, maar Leo’s eerste artistieke liefde was tekenen. Hij studeerde aan een kunstacademie en werkte korte tijd als illustrator, onder meer voor een strip in een Londense krant. Zijn overstap naar de muziek kwam geleidelijk, via optredens in folkclubs en samenwerking met muzikale vrienden.
De naam “Leo” ontstond deels door zijn sterrenbeeld (Leeuw), maar ook omdat zijn eerste manager hem adviseerde een krachtigere artiestennaam te gebruiken. En zo werd Gerard Sayer – Leo Sayer.
Doorbraak – Met een clownstranenstem naar de top
Zijn eerste stappen naar succes zette hij samen met muzikant en producer David Courtney en legendarische popmanager Adam Faith. In 1973 verscheen zijn debuutalbum Silverbird, geproduceerd door Faith. De eerste single The Show Must Go On – waarin Sayer als een droevige clown optrad – werd meteen een hit. In het Verenigd Koninkrijk haalde het de tweede plaats, en ook op het Europese vasteland kreeg hij bekendheid.
Zijn fragiele, soms bijna huilerige stem, die moeiteloos hoge noten haalde, werd zijn handelsmerk. Die stem bracht hem hits zoals One Man Band en Long Tall Glasses (I Can Dance), die ook in Nederland en Vlaanderen geliefd waren. Long Tall Glasses was zijn eerste Top 10-hit in Nederland, en bleef wekenlang in de hitparade staan.
Internationale doorbraak – De jaren van glitter en succes
Het grote internationale succes kwam midden jaren zeventig. In 1976 scoorde hij een wereldhit met You Make Me Feel Like Dancing, een funky discoklapper met een onweerstaanbare groove. Het nummer won een Grammy Award en stond bovenaan de Amerikaanse hitlijsten. In zowel Nederland als Vlaanderen werd het een top 10-hit. Niet lang daarna volgde de ballad When I Need You, die eveneens wereldwijd scoorde en vooral in Nederland erg populair werd. In 1977 stond het op nummer 2 in de Nederlandse Top 40.
Ook andere nummers zoals How Much Love, Thunder in My Heart, More Than I Can Say en Orchard Road deden het uitstekend, zowel in de hitparades als in de huiskamers. In Vlaanderen haalde Leo Sayer regelmatig de BRT Top 30 en later de Ultratop 50 met zijn aanstekelijke popnummers.
Verrassend succes in de jaren tachtig en negentig
In de jaren tachtig hield zijn succes aan, al werd het wat minder grootschalig. In 1980 had hij nog een hit met More Than I Can Say, een cover van Bobby Vee. In Nederland bereikte het de 4e plaats, en ook in Vlaanderen stond het hoog genoteerd. De ballad werd een van zijn meest blijvende nummers.
De jaren negentig verliepen rustiger voor Sayer. Hij bracht minder muziek uit en raakte wat uit de schijnwerpers, maar bleef wel optreden. Hij verhuisde uiteindelijk naar Australië, waar hij een nieuw publiek vond en een geliefd artiest bleef in televisieprogramma’s en muziekfestivals.
Comeback in de 21ste eeuw – Dansvloerhit op leeftijd
In 2006 beleefde Sayer een onverwachte comeback dankzij DJ Meck, die een danceversie maakte van Thunder in My Heart. De remix, getiteld Thunder in My Heart Again, werd een nummer 1-hit in het Verenigd Koninkrijk. Leo, inmiddels bijna zestig, stond weer bovenaan de hitlijsten, tot verbazing van velen – en tot zijn eigen grote genoegen.
Privéleven en karakter
Leo Sayer staat bekend als een energieke, soms excentrieke artiest, maar ook als een gevoelig mens. Hij heeft nooit kinderen gehad en was van 1973 tot 1985 getrouwd met actrice Janice Lisseter. Zijn verhuizing naar Australië betekende niet alleen een nieuw hoofdstuk in zijn carrière, maar ook een levensverandering. In 2009 werd hij officieel Australisch staatsburger.
Hoewel hij meerdere malen met juridische en financiële problemen te maken kreeg – onder andere met voormalige managers – wist hij altijd terug te veren. Zijn vasthoudendheid en liefde voor muziek hielden hem op de been.
Muzikale erfenis – Hits in de Lage Landen
Leo Sayer heeft een reeks hits gescoord in zowel Nederland als Vlaanderen. De meest bekende zijn:
– The Show Must Go On (1974)
– Long Tall Glasses (1975)
– Moonlighting (1975)
– You Make Me Feel Like Dancing (1976)
– When I Need You (1977)
– More Than I Can Say (1980)
– Thunder in My Heart Again (2006)
In de Nederlandse Top 40 en de Vlaamse hitlijsten waren het vooral de jaren 1975–1981 waarin hij regelmatig opdook. Zijn tijdloze hits worden nog altijd veel gedraaid op radiozenders met een gouden-oudieformule, en zijn ballads duiken geregeld op in nostalgielijstjes zoals de Top 2000.
Slotwoord – De clown die iedereen liet dansen
Leo Sayer bewijst dat je met talent, doorzettingsvermogen en een beetje zelfspot een leven lang relevant kunt blijven. Van een treurige clown in een vaudeville-outfit tot een dansvloerhit op leeftijd – Sayer’s reis is even kleurrijk als zijn muziek. Zijn stem mag dan soms breekbaar klinken, zijn muzikale kracht is onmiskenbaar stevig. En of je nu wil dansen, mijmeren of gewoon glimlachen: Leo Sayer heeft een liedje voor je klaarstaan.